Ξεκινά τη λειτουργία του ένα καινούργιο site που έχει πολυδιάστατους και φιλόδοξους στόχους.
Για κάποιους αυτοί οι στόχοι θα φαίνονται απατηλοί και τρομακτικοί ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ!
Στόχοι αυτού του site αντιπληροφόρησης και έκθεσης ριζοσπαστικών απόψεων, λογοκριμένων πληροφοριών και συκοφαντημένων ιδεών είναι οι εξής:
1ος ΣΤΟΧΟΣ.
Να ξεσκεπάσει το ψέμμα, την απάτη, την υποκρισία, τη στημένη ενημέρωση που υπηρετεί τυφλά κεροσκοπικούς μηχανισμούς, αλλά και να καταδείξει μια σειρά διαδεδομένες πλάνες και αυταπάτες.
Βρισκόμαστε ευτυχώς σε μια εποχή όπου ο έλεγχος της πληροφορίας έχει ξεφύγει από τα χέρια του κράτους και των κερδοσκοπικών μονοπωλίων και είναι πλέον εφικτό για τον καθένα να εκφράσει δημόσια τις απόψεις, τις γνώμες, τις ιδέες και τις εμπειρίες του. Αυτό σημαίνει αυξημένη ευθύνη για όσους και όσες ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ τι συμβαίνει στον κοινωνικό και πολιτικό τομέα -και, ακόμη περισσότερο, για αυτούς που ΝΙΩΘΟΥΝ τι πρέπει να γίνει και το κάνουν ΗΔΗ, όσο μπορούν, στην καθημερινή τους ζωή- αυξημένη ευθύνη να εκφράσουν με σαφήνεια, με ενάργεια, με πάθος και χωρίς φόβο, με τη μεγαλύτερη δυνατή πειστικότητα την ΑΛΗΘΕΙΑ.
Βρισκόμαστε, λοιπόν, σε μια εποχή όπου η ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ της ΑΛΗΘΕΙΑΣ δεν μπορεί να κρυφτεί, να λογοκριθεί, να αποσιωπηθεί, όσο και αν αυτό πρωτύτερα, όταν δηλαδή δεν υπήρχε το internet, ήταν εφικτό. Ξέρουμε καλά ότι, παρότι το ίντερνετ έχει γίνει κοινός τόπος και η πρόσβαση στην πληροφορία, αλλά και η επικοινωνία με οποιοδήποτε άνθρωπο αυτού του πλανήτη, έχει γίνει συγκλονιστικά εύκολη και προσιτή, αυτό που συνεχίζει να κυριαρχεί είναι η σαβούρα, η τιποτολογία, το τυφλό μίσος όπως εκφράζεται από αναρίθμητα φασιστικά sites και blogs, η εμετική πορνογραφία, ο εξωφρενικός μυστικισμός, οι εμπορικές και κερδοσκοπικές παγίδες, οι στενόμυαλες ιδεολογίες, οι δογματικές θρησκείες, ο κούφιος ναρκισσισμός, τα ψεύτικα ξόρκια.
Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά! Το ίντερνετ, σε σχέση με την τηλεόραση, είναι σε βαθμό απείρως μεγαλύτερο καθρέφτης της κοινωνίας όπου ζούμε, και μάλιστα πιστότερος. Και αυτό που κυριαρχεί ΤΩΡΑ αλλά και εδώ και ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ στα σώματα, στις ψυχές και στα μυαλά των περισσότερων ανθρώπων είναι η ΑΚΑΜΨΙΑ, η ΑΓΝΟΙΑ, ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ, η ΜΙΚΡΟΤΗΤΑ και ο ΜΑΖΟΧΙΣΜΟΣ ή ο ΣΑΔΙΣΜΟΣ.
Εάν κάποιος αποκρύπτει αυτή τη βασική αλήθεια και ανάγει το όλο ζήτημα της κοινωνικής αθλιότητας σε κάποιους κακούς που έχουν τη μαγική ικανότητα να κρατάνε στην εκούσια σκλαβιά τη μεγάλη πλειοψηφία, τότε δεν αξίζει να τον πάρουμε στα σοβαρά όσον αφορά το θέμα της κοινωνικής απελευθέρωσης.
Η μάζα των ανθρώπων έχει τις ευθύνες της για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, αλλά επίσης και ο καθένας μας χωριστά έχει τις δικές του ΕΥΘΥΝΕΣ. Όσο περισσότερο συνειδητοποιεί κάποιος την παραπάνω αληθεια, τόσο περισσότερο συνειδητοποιεί τις δικές του ευθύνες απέναντι στον εαυτό του και στην κοινωνία. Η ιστορία δεν γράφεται από απρόσωπες δυνάμεις ούτε βέβαια είναι καθορισμένη ντετερμινιστικά. Γράφεται από ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ πράξεις ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ανθρώπων. Τα ίδια τα ιστορικά βιβλία δεν είναι τίποτε άλλο από καταγραφές αυτών των συγκεκριμένων πράξεων.
Η ιστορία λοιπόν γράφεται από αυτά που κάνουμε. Η φανταστική ιστορία γράφεται από αυτά που δεν κάναμε στην πραγματική ζωή, αλλά ευχόμαστε να είχαμε κάνει. Πόσοι γερμανοί για παράδειγμα δεν σκέφτηκαν εκ των υστέρων ότι θα έπρεπε να είχαν αντισταθεί περισσότερο στην άνοδο του Χίτλερ, ενώ στην πραγματικότητα είτε δείλιασαν, είτε αμέλησαν να το πράξουν, είτε αυταπατήθηκαν.
Ξεσκεπάζοντας λοιπόν το ψέμα, αυτό το site έχει στόχο:
Στόχος 2ος: Να γραφτεί καλύτερα η μελλοντική ιστορία.
Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο και εφόσον αυτό το σάιτ μπορεί να επηρεάσει ανθρώπους, καταστάσεις, γεγονότα προς μια κατεύθυνση πιο ανθρώπινη, αλληλέγγυη, ορθολογική, ουσιαστική, σε σχέση με αυτό που επικρατεί σήμερα.
Είναι άραγε αυτό εφικτό; Κατά την γνώμη μας αυτό ήδη συμβαίνει, ανεξάρτητα από την ύπαρξη μας. Εμείς θέλουμε απλά να επιταχύνουμε και να ριζοσπαστικοποιήσουμε περαιτέρω αυτήν τη διαδικασία.
Με μια έννοια, Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ, τουλάχιστον όσον αφορά το χώρο της ενημέρωσης και της έκθεσης ουσιαστικών και ζωτικών θεμάτων. Για κάθε ένα φασιστικό μπλογκ υπάρχει τουλάχιστον ένα άλλο που συντάσσεται με τη ΖΩΗ. Η επανάσταση του indymedia που ξέσπασε στο Σηάτλ το 1999 συνεχίζεται αμείωτη με το αθηναϊκό ιντιμίντια να είναι το πιο πετυχημένο και επιδραστικό indymedia όλου του κόσμου.
Τα διάφορα wikis που ενημερωνουν, επιμορφώνουν και διαφωτίζουν συνεχίζουν να ξεφυτρώνουν με αμείωτη ένταση. Ιστότοποι σαν το youtube ανεβάζουν καθημερινά εκατομμύρια νέα videos. Τα torrents διοχετεύουν περιφρονώντας το copyright όλη τη διαθέσιμη πληροφορία, και όλα αυτά και ακόμη περισσότερα συμβαίνουν όταν έχουμε στη διάθεσή μας για να λειτουργήσουμε το εργαλείο του υπολογιστή ένα δωρεάν, ανοικτό και ελεύθερο να διαδώσουμε και να αντιγράψουμε λειτουργικό σύστημα με το όνομα GNU/LINUX.
Όσο λοιπόν και αν η μέση δομή του ανθρώπου παραμένει ανικάνη να βιώσει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, και όσο κι αν κερδοσκοπικοί και εξουσιαστικοί μηχανισμοί συνομωτούν με όλους τους δυνατούς τρόπους για να καθηλώσουν αυτή τη δομή στο επίπεδο της ανικανότητας, κάτι δείχνει να αλλάζει στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα.
Η άγνοια και το μονοπώλιο της παραπληροφόρησης δέχονται τα πιο ισχυρά πλήγματα που έχουν δεχτεί από καταβολής του εξουσιαστικού καταπιεστικού συστήματος. Ταυτόχρονα εμφανίζονται νέες γενιές που, σε οξεία αντίθεση με τις προηγούμενες, δεν ανατρέφονται με ξυλοδαρμούς, ταπεινώσεις, έτοιμα ευαγγέλια. Όσο κι αν αυτά απέχουν πολύ από το να εκλείψουν, και όσο και αν η παιδική καταπίεση και η συνεπαγόμενη μύηση σε παράλογα δόγματα και εξουσιαστικές συμπεριφορές συνεχίζουν να κυριαρχούν, οι εξαιρέσεις είναι πλέον αμέτρητες, ενώ η ανοχή στην παιδική κακοποίηση είναι μικρότερη από ποτέ. Αυτοί οι δύο παράγοντες που είναι εξαιρετικά φρέσκοι ιστορικά -η επανάσταση στο χώρο της πληροφορίας και της μετάδοσής της ΚΑΙ η εμφάνιση νέων γενιών που δεν έχουν υποστεί στον ίδιο βαθμό με τις προηγουμενες γενιές την ταπείνωση της στρατιωτικής πειθαρχίας και της οικογενειακής αυθαιρεσίας- δημιουργούν έναν νέο αέρα αισιοδοξίας για τις επερχόμενες κοινωνικές εξελίξεις.
Ας μην αυταπατόμαστε πάντως! Ακόμη η ανθρώπινη κατάσταση βρίσκεται στην βαρβαρότητα και ακόμη πολεμάμε το φασισμό σε όλες τις μορφές και τις εκφράσεις του.
Όσες, όμως, και αν είναι οι δυσκολίες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε και με όσες παλινωδίες, πισωγυρίσματα και αντιφάσεις και αν έχουμε να αναμετρηθούμε, χαιρόμαστε αφάνταστα που έχουμε να αγωνίστουμε σε αυτήν την εποχή και όχι για παράδειγμα το 1917 ή το 1936 ή το 1968.
Το 1917 έγινε γνωστό για τη ρώσικη επανάσταση που αποζητούσε να εξαλείψει τους καπιταλιστές και να φέρει την εργατική δημοκρατία. Κάποιοι την αναπολούν και εύχονται να ζούσαν τότε. Όχι εμείς!
Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η είδηση της ρώσικης επανάστασης έφτασε με δύο μήνες καθυστέρηση λ.χ. στο Μεξικό, για να αντιληφθεί τα στενά όρια εκείνης της εποχής και πόσο πολύ έχουν αλλάξει τα πράγματα από τότε. Ακόμη ουσιαστικότερα και με την εκ των υστέρων ιστορική γνώση μπορεί κανείς να δει τη θλιβερή κατάντια εκείνης της επανάστασης και πώς αυτή έφτασε στο σημείο να δημιουργήσει μια από τις χειρότερες και πιο αιματηρές κρατικές δικτατορίες όλων των εποχών, και έτσι να αντιληφθεί πόσο η μέση δομή του ανθρώπου ΤΟΤΕ ήταν έτοιμη για επιτυχημένα ελευθερωτικά εγχειρήματα.
Το 1936, στη διάρκεια της επανάστασης της Ισπανίας της οποίας κορμός και ζωτικό κέντρο ήταν η μάζα των αναρχικών, εμφανίστηκε η άλλη κατάντια κάποιων σημαίνοντων αναρχικών που έγιναν υπουργοί και άσκησαν ένα είδος ηγεσίας που έφερε ολέθρια αποτελεσμάτα στην πορεία εκείνης της επανάστασης, αλλά και η τραγική αδυναμία των αναρχικών μαζών να ξεπεράσουν εκείνη την ηγεσία και να γράψουν την ιστορία μόνες τους. Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε η ανετοιμότητα του μέσου ανθρώπου να φέρει σε πέρας και να ολοκληρώσει ένα τεράστιο εξεγερσιακό εγχείρημα. Τούτη τη φορά, τουλάχιστον, οι εξεγερμένες μάζες δεν ταυτίστηκαν με μια μεταγενέστερη εξουσία που δολοφονούσε μαζικά τη ζωή, αλλά αφέθηκαν σε μια συντριπτική ήττα που συνοδεύτηκε με εκατομμύρια νεκρούς, συλληφθέντες και εκτοπισμένους. Η ανικάνοτητα παρέμεινε, αλλά τουλάχιστον διασώθηκε η ιστορική αξιοπρέπεια.
Αργότερα, το 1968, εμφανίζεται μια πρωτοφανής παγκόσμια φοιτητική εξέγερση που σε αρκετές περιπτώσεις κατάφερε να παρασύρει και το κοιμώμενο εργατικό κίνημα σε μεγάλους αγώνες. Εκείνη η εξέγερση ντύθηκε με βαρύγδουπη μαρξιστική ορολογία και έθεσε ανοικτά για πρώτη φορά ζητήματα taboo, όπως αυτό της σεξουαλικότητας. Κατάφερε να παραγάγει μια νέα ανθολογία επαναστατικών κειμένων, που ήταν φρέσκα σε οπτική και εμφάσεις. Αλλά κι αυτή με τη σειρά της ηττήθηκε.
Για να το δούμε πιο συγκεκριμένα, οι φοιτητές εκείνης της εποχής ήταν τόσο εκστασιασμένοι για το γεγονός ότι ήταν η πρώτη γενιά που κατάφερε να ζήσει με κάποιο τρόπο τη σεξουαλική της ζωή μακριά από τους ζουρλομανδύες των εξαναγκαστικών γάμων και της ανέραστης αποχής, ώστε να μπορούν να φαντασιώνονται κοινωνικές επαναστάσεις και ριζοσπαστικές αλλαγές ως προσωρινό συμπλήρωμα της νίκης τους κόντρα σε συντηρητικούς και υποκριτικούς θεσμούς.
Αυτές όμως οι φαντασιώσεις μιας γνήσια ριζοσπαστικής γενιάς δεν θα ήταν ποτέ ικανές να αλλάξουν συθέμελα την κοινωνία. Όπως πάλι αποδείχτηκε, και εκείνη η γενιά ήταν ανέτοιμη να φέρει σε πέρας ένα γνήσια απελευθερωτικό εγχείρημα. Και αυτό παρόλες τις φασαρίες και τις συγκρούσεις με το κράτος στις οποίες για ένα μεγάλο διάστημα εκείνη η γενιά επιδιδόταν, όταν φαντασιωνόταν την μεγάλη κοινωνική αλλαγή. Κι ας μην ξεχνάμε, ειδικά για εκείνα τα γεγονότα που είναι πιο πρόσφατα από το 1917 ή το 1936, ότι αυτές οι συγκρούσεις και οι φασαρίες ήταν πολλές και δυνατές.
Η γειτονική μας Ιταλία, για παράδειγμα, για 10 ολόκληρα χρόνια (1969-1979) βρισκόταν σε μια διαρκή αναταραχή που έφτασε ως το σημείο να απάγονται και να δολοφονούνται πρωθυπουργοί και διευθυντές, αλλά και οδήγησε σε μαζικες καταλήψεις-διαδηλώσεις που έφερναν σε απόγνωση τις ιταλικές κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους. Oι περισσότεροι από αυτούς που συμμετείχαν ως νέοι σε εκείνα τα γεγονότα είναι ακόμη ζωντανοί -με την τεχνική έννοια του όρου- και μπορούμε λοιπόν να τους πούμε στα μούτρα ότι η αποτυχία τους να αλλάξουν τον κόσμο υπήρξε παταγώδης.
Υπάρχουν ανάμεσα σε αυτούς κάποιοι λιγοστοί και προχωρημένοι που κατόρθωσαν σε ατομικό επίπεδο και με μέγαλους αγώνες και θυσίες να παραμείνουν ακέραιοι και γνήσιοι. Αυτοί γνωρίζουν καλύτερα απ' όλους ότι οι συνομίλικοι τους, όχι μόνο δεν τα κατάφεραν τότε αλλά επιπλέον τώρα πολλοί από αυτούς εμποδίζουν και τους νεότερους να βρουν τον δρόμο προς την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση. Η μεγάλη πλειονότητα των ατόμων μεταξύ 50-60 στηρίζει πανευρωπαϊκά τα συντηρητικά κόμματα και είναι οι περισσότερο δεκτικοί σε ρατσιστικά κηρύγματα φόβου και μισαλλοδοξίας. Οι εξαιρέσεις ευτυχώς είναι αρκετές και, αν πολλοι εξηντάρηδες δεν μπορούν να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνική αλλάγη και το βάρος του χρόνου επιδρά εκφυλιστικά στη θέληση και την πρωτοβουλία τους, τουλάχιστον δεν την εμποδίζουν και έρχονται σε κόντρα με τους συνομίληκούς τους που θέλουν να την εμποδίσουν.
Η κύρια ευθύνη για τη ριζοσπαστική κοινωνική αλλαγή βαραίνει αυτούς που είναι 15-45, και αυτό δεν αλλάζει όσο κι αν η ομάδα των 45+ γινέται όλο και πιο πολυάριθμη.
Η εξουσία και τα απάνθρωπα συμφέροντα, εδώ και παγκόσμια, φοβούνται και προσπαθούν να ελέγξουν πρώτιστα τη νέα γενιά. Αυτή είναι σε θέση να ανατρέψει, να αλλάξει, να εξεγερθεί, να επαναστατήσει. Δεν νοείται επανάσταση χωρίς τη μαζική συμμετοχή των νέων. Και αυτοί οι νέοι σήμερα έχουν εργαλεία επικοινωνίας και πρόσβασης στη γνώση ανονείρευτα για τις παλιες γενιές. Είναι επίσης αυτοί οι νέοι που έχοντας γεννηθεί μετά τη σεξουαλική επανάσταση των 60s απέφυγαν τη σκληρότητα και την υποκρισία που χαρακτήριζαν όλες τις γενιές πριν από εκείνη την επανάσταση και είναι αυτή η γενιά όπου η περιέργεια για τη γνώση και η δίψα για τη ζωή και τον έρωτα δεν έχουν κατασταλεί και απωθηθεί όπως στις προηγούμενες. Για να μην αυταπατόμαστε παλι:
Ούτε η σημερινή γενιά είναι τόσο ικανή να επιφέρει την πολυθρυλούμενη και αναγκαία για την ευτυχία και ελευθερία του ανθρώπινου γένους κοινωνική επανάσταση. Αυτό που τη διαφοροποιεί από τις προηγούμενες είναι ότι αντικειμενικά είναι πιο έτοιμη και ότι οι εξαιρέσεις στις τάξεις της που αυθόρμητα και σίγουρα ζουν και αναπνέουν στην ελευθερία, στη γνώση, στον έρωτα και στη δημιουργία είναι πολύ περισσότερες. Τόσο περισσότερες, ώστε να μπορούμε εδώ στην Ελλάδα να ζούμε εξεγερσιακά γεγονότα όπως αυτά του Δεκέμβρη του 2008 και μάλιστα χωρίς να μπορούν εύκολα να επωφεληθούν από αυτά τα γεγονότα οι πολιτικοί απατεώνες που θέλουν να τα καπηλευτούν για λογαριασμό τους, με τον τρόπο που το έπραξαν οι προκάτοχοί τους το 1968.
Η κατάσταση λοιπόν της εποχής μας είναι ρευστή, αντιφατική, ανοικτή να φέρει το καλύτερο ή το χειρότερο. Η δυναμική της μας επιτρέπει να είμαστε αισιοδόξοι και μας ωθεί να αναλάβουμε πιο σοβαρά τις κοινωνικές ευθύνες μας.
Πρόσφατα, και για πρώτη φορά στην ιστορία των δημοσκοπήσεων πολιτικών φρονημάτων, καταγράφηκε ότι στην ελλάδα το 3% αυτοπροσδιορίζεται ως αντεξουσιαστές. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι γενικά οι δημοσκοπήσεις περισσότερο παραποιούν παρά αποκαλύπτουν, και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς που δηλώνουν αντεξουσιαστές στην πράξη δεν διαφέρουν από τους υπόλοιπους, αυτό το δημοσκοπικό εύρημα όντως αποκαλύπτει κάτι. Ότι σε αυτήν τη χώρα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το ρήγμα έγινε.
Αυτό που συνέβη το Δεκέμβρη του 2008 εδώ, όχι μόνο δεν σβήνεται, αλλά επιπλέον ενεργοποίησε μακροχρόνιες δυναμικές και εξελίξεις που στο τέλος δεν μπορούν παρά να σαρώσουν τα πάντα στον διάβα τους. Μια αρχική κρίσιμη μάζα ελεύθερων, ακηδεμόνευτων ανθρώπων παθιασμένη με τη ζωή και τις χάρες της, οργισμένη με την αδικία και το ψέμα έχει ήδη διαμορφωθεί, και σε αυτό το πλαίσιο είναι απόλυτα κατανοητός ο πανικός της ντόπιας εξουσίας. Δεν μπορούν αυτή τη μάζα ούτε να την ελέγξουν ούτε να την εξαπατήσουν ούτε να την φοβίσουν.
Το site αυτό είναι μια ακόμη πιστοποίηση πόσο έχουν χάσει τον έλεγχο, άλλο ένα χτύπημα στην αξιοπιστία και στην αποδοχή τους.
Δεν κρύβουμε τις προθέσεις μας. Θέλουμε και προσδοκούμε την ευρύτερη διάδοσή του.
Ενθαρρύνουμε τον ανοικτό σχολιασμό και δηλώνουμε ότι δεν θα λογοκρίνουμε τίποτε! Ούτε τα πιο εμετικά φασιστικά σχόλια. Αντιθετα θα απαντάμε σε αυτά με τον τρόπο και τον τόνο που τους αρμόζει, καλώντας όλους να κάνουν copy paste αυτές τις απαντήσεις μας σε ανάλογα σχόλια που παρουσιάζονται στο ίντερνετ.
Ξέρουμε πολύ καλά ότι στην αντιπαράθεση του λόγου και των επιχειρημάτων μπορούμε να κάνουμε τους φασίστες σκόνη. Ξέρουμε, επιπλέον, ότι η προπαγάνδα τους δεν στηρίζεται σε κανένα λόγο και λογική. Στηρίζεται στο ΦΟΒΟ και τον ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ, τις ΑΠΕΙΛΕΣ και τη ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΜΙΖΕΡΙΑ, όπως επίσης στηρίζεται στο ΨΕΜΑ, το ΤΥΦΛΟ ΜΙΣΟΣ, τον ΑΜΟΡΦΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟ και την ΑΠΟΣΙΩΠΟΙΗΣΗ. Ξέρουμε επίσης καλά ότι η τελική αναμέτρηση με τον οργανωμένο φασισμό κάθε μορφής θα γίνει στους δρόμους και έξω από το ίντερνετ. Ταυτόχρονα όμως ξέρουμε ότι δεν υπάρχει κάποιο σινικό τείχος που να χωρίζει τον εικονικό κόσμο του ιντερνετ από τον πραγματικό κόμο που βρίσκεται έξω από αυτό. Τα γεγονότα του Δεκέμβρη μας δίδαξαν πώς το ίντερνετ μπορεί να βοηθήσει και να προωθήσει γνήσιες εξεγέρσεις. Το μένος της ελληνικής εξουσίας για το αθηναϊκό ιντιμίντια και οι διαδοχικές προσπάθειές της να το συκοφαντήσει, ακόμη και να το κλείσει, είναι αψεγάδιαστοι μάρτυρες της παραπάνω αλήθειας. Σε ένα άλλο επίπεδο, οι αναρίθμητες προσωπικές ή/και ερωτικές σχέσεις που έχουν προκύψει από αλληλεπίδραση ανθωπων μέσα σε κοινωνικα δίκτυα όπως αυτό του facebook δίνουν μια άλλη μαρτυρία για το πώς το ίντερνετ μπορεί να επιδράσει στην πραγματική ζωή.
Στους τεχνοφοβικούς ή τους κυνικούς που απαξιώνουν το ίντερνετ και είτε υποτιμούν είτε φοβούνται τη γενικότερη επίδρασή του, έχουμε να επισημάνουμε ότι η στάση τους θυμίζει τους παλιούς αρνητές της τυπογραφίας. Πραγματικά βάζουμε τα γέλια, όταν οι ίδιοι άνθρωποι που βλέπουν τηλεόραση, ακούν ραδιόφωνο, διαβάζουν εφημερίδες, χρησιμοποιούν δηλαδή μέσα που από τη φύση τους απαγορεύουν την αλληλεπίδραση και τα οποία συνεπώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν μόνο ως δέκτες και σχεδόν ποτέ ως πομποί, μας λένε ότι το ίντερνετ είναι μέσο με το όποιο μας ελέγχουν και μας αλλοτριώνουν.
Με αυτήν την ευκαιρία, λοιπόν, ας διακηρύξουμε ότι το internet, αυτός ο απίθανος διαδραστικός συνδυασμός τηλεφώνου, τηλεόρασης, εφημερίδας και πολυμέσων, είναι εδώ για να μείνει. Και ο στόχος μας δεν μπορεί να είναι άλλος από το να γίνει ακόμη πιο ελεύθερο, πιο ανοικτό, πιο συνεργατικό, πιο γρήγορο, πιο οικολογικό, πιο προηγμένο.
Σε αυτό το site η αντιπαράθεση με οποιαδήποτε άποψη δεν θα αποφεύγεται, αλλά επιπλέον θα ενθαρρύνεται η συνεργασία, η αλληλοβοήθεια, οι συναντήσεις στον έξω κόσμο. Όσο, άλλωστε, και αν δυναμώνει η επιρροή του ίντερνετ, η προσωπική επαφή δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Επομένως, επιδίωξη μας είναι να χρησιμοποιηθεί το ίντερνετ για να φέρει σε προσωπική αδιαμεσολάβητη επαφή ανθρώπους που διαφορετικά θα ήταν πιο δύσκολο ή απίθανο να επικοινωνήσουν.
Μαζί με χιλιάδες άλλα μπλογκς, μαζί με το ινιτιμίντια, ακόμη και μαζί με το facebook -για το οποίο δεν τρέφουμε ιδιαίτερη συμπάθεια, αλλά ούτε και υστερική απέχθεια-
μπορούμε να διασπείρουμε μεγάλες αλήθειες, να οργανώσουμε ζωτικές συναντήσεις, να είμαστε πολύ πιο έτοιμοι στις επερχόμενες εξεγερσιακές θύελλες. Ξεπερνώντας τις ακαμψίες, τις κρυφές ή φανερές ιεραρχίες της πολιτικής (ακόμη και της αντεξουσιαστικής) μπορούμε να φτιάξουμε ή να ενταχθούμε σε ανθρώπινα δίκτυα απείρως πιο ουσιαστικά, επιδραστικά και αληθινά από αυτά που κατάφερε να οικοδομήσει παγκόσμια η επίσημη πολιτική τούς τελευταίους δύο αιώνες.
Και αυτό είναι μια από τις πιο επαναστατικές δυνατότητες που παρέχει η εποχή μας! Να μπορέσει επιτέλους ο κόσμος να παρακάμψει τους δογματικούς και άκαμπτους μηχανισμούς της πολιτικής, τους ίδιους μηχανισμούς που δημιουργούν ηγετίσκους και οπαδούς, προσωπικές ιδιοτέλειες και αποφυγή του ουσιώδους, και να αυτοοργανωθεί σε δίκτυα που είτε θα προετοιμάζονται και θα προετοιμάζουν εξεγέρσεις είτε θα αντιμετωπίζουν με αλληλοβοήθεια και αλληλεγγύη φλέγοντα προβλήματα της καθημερινότητας ή ακόμα θα διαδίδουν και θα εξηγούν ζωτικές αλήθειες για την ατομική και την κοινωνική μας κατάσταση βοηθώντας την εξέλιξη της αυτογνωσίας μας και ωθώντας στην ανάληψη ευθυνών και στην παραγωγή ατομικού και κοινωνικού έργου.
Η εποχή μας αλλάζει, και αλλάζει με επιταχυνόμενο ρυθμό.
Μέσα στην αδικία, την καταπίεση και την παλιανθρωπιά της, είναι η πιο συναρπαστική και ανοικτή σε ιστορικές εκβάσεις εποχή των τελευταίων επτά χιλιάδων χρόνων.
Δεύτερος, λοιπόν, στόχος αυτού του site είναι να συνεισφέρει ένα λιθαράκι ώστε η μελλοντική ιστορία να είναι καλύτερη. Αυτός ο στόχος θα παρέμενε ανέφικτος χωρίς τον τρίτο στόχο αυτού του site που είναι:
3ος Στόχος Να παρουσιάσουμε αλήθειες που είτε φοβίζουν την εξουσία και τα μικρόψυχα συμφέροντα είτε δεν είναι δημοφιλείς και βρίσκονται ακόμη στη σφαίρα της αποσιώπησης και της απαγόρευσης είτε ενοχλούν και φέρνουν σε αμηχανία διάφορους πραγματευτάδες της ανθρώπινης απελευθέρωσης, ανθρώπους που στα λόγια παρουσιάζονται απελευθερωτές, αλλά που στην πράξη λειτουργούν όπως οι υπόλοιποι εξουσιαστές, αποφεύγοντας όπως ο διάολος το λιβάνι να θίξουν κρίσιμα και ουσιώδη ζητήματα βαφτίζοντάς τα μη πολιτικά και άρα ανάξια να τεθούν.
Αυτές λοιπόν οι αλήθειες θα αφορούν ένα ευρύτατο φάσμα δραστηριοτήτων και κοινωνικών και ατομικών πρακτικών, που κυμαίνεται από τις ίδιες τις πρωταρχικές βιοφυσικές λειτουργίες του έρωτα ή της αναπνοής και φτάνει ως το λειτουργικό σύστημα που χρησιμοποιούμε στους υπολογιστές μας και τις εφαρμογές του, αλλά και τον εργάσιμο χρόνο και την ίδια την έννοια της εργασίας και της γνώσης.
Μας εξοργίζει τρομερά το γεγονός ότι τέτοιες αλήθειες δεν έχουν βρει στην κοινωνική ζωή τη θέση που τους αξίζει και ότι ακόμη τόσοι και τόσοι άνθρωποι είναι έρμαια της άγνοιας και της παραπληροφόρησης που θάβει το ζωτικό πυρήνα αυτών των αληθειών.
Για αυτές τις αλήθειες έχουμε να γράψουμε πολλά. Μερικά σύντομα παραδείγματα:
Σε μια εποχή όπου ο πλανήτης φαίνεται και είναι τόσο μικρός, οι μετακινήσεις τόσο εκτεταμένες και πυκνές, και η κοσμική αίσθηση ότι ανήκουμε σε ένα αχανές σύμπαν που δεν έχει τέλος τόσο δυνατή και δικαιωμένη, είναι ανεπίτρεπτο η εθνικιστική στενοκεφαλιά να έχει ακόμη τόση δύναμη. Θα προσπαθήσουμε να δείξουμε γιατί αυτό συμβαίνει και πώς καταπολεμάται η εκτός τόπου και χρόνου εθνικιστική πανούκλα εν έτει 2010.
'Αλλο παράδειγμα:
Σε μια εποχή όπου η παραγωγικότητα της εργασίας είναι χιλιάδες φορές μεγαλύτερη σε σχέση με 100 χρόνια πριν, και ενώ η αυτοματοποίηση και η ρομποτοποίηση έχει εισχωρήσει σχεδόν σε όλους τους μεγάλους παραγωγικούς κλάδους, οι άνθρωποι ακόμη αποδέχονται 40ωρη εργασία που συνήθως δεν προσφέρει τίποτε κοινωνικά, αν δεν είναι κιόλας επιβλαβής ή κατασταλτική, ως κάτι λογικό και ικανοποιητικό. Το σύνολο της ανθρωπότητας ζει σε έναν τρομερό αναχρονισμό όσον αφορά τα εργασιακά ωράρια, τις συνθήκες και τα αντικείμενα εργασίας του -τη στιγμή μάλιστα που θα μπορούσε να απολαμβάνει με ελάχιστη κοινωνικά αναγκαία εργασία μια κατάσταση αφθονίας και αυθόρμητης αλληλοβοήθειας- και αρκείται να σαπίζει σε ανούσιες εργασίες που του εξασφαλίζουν κάποια απαραίτητα, ενώ συγχρόνως χρηματοδοτούν τους δυνάστες του για να τον κρατάνε σε κατάσταση φόβου και υποδούλωσης.
Θα γράψουμε και για αυτό αρκετά και θα δούμε τι είναι αυτά που στηρίζουν και τι αίρουν αυτόν το μαζικό κοινωνικό παραλογισμό, όπως επίσης θα γράψουμε και για πολλά, πολλά άλλα.
Όπως αναφέραμε, η γκάμα των θεμάτων που θα θίγεται θα είναι τεράστια, ιδιαίτερα για ζητήματα που αφορούν την άμεση καθημερινότητά μας. Η επικαιρότητα θα θίγεται και αυτή, αλλά ποτέ αυτό το site δεν θα ακολουθεί τυφλά και άκριτα το κύμα της κατευθυνόμενης επικαιρότητας. Υπάρχουν πολλά άλλα sites που κάνουν ακριβώς αυτό, αλλά όχι το δικό μας.
Θα γίνεται προσπάθεια να θίγονται νέα και ειδήσεις που είτε δεν παρουσιάζονται πουθενά αλλού είτε παρουσιάζονται στο indymedia και σε άλλα μπλογκς αντιπληροφόρησης. Η σύνδεση του site με το ιντιμίντια δεν κρύβεται και είμαστε από αυτούς που θα αγωνιστούν για να μην καταφέρει η εξουσία να το κλείσει. Όταν θα θίγεται κάποια είδηση της mainstream επικαιρότητας, αυτό θα γίνεται με προσπάθεια σχολιασμού και ανάλυσης αυτής της είδησης, και όχι βέβαια με στεγνή παράθεση. Η ίδια επικαιρότητα μας δίνει απλά την αφορμή για να αναδείξουμε ουσιώδεις και ζωτικές αλήθειες γύρω από τον άνθρωπο και την κοινωνία του.
Γενικότερα η πρόθεση μας όσον αφορά αυτό το site είναι να ανανεώνει τακτικά το περιεχόμενό του και να συνδεθεί με οποιοδήποτε άλλο μπλογκ που έχει συγγενείς στόχους και επιδιώξεις. Επομένως, ας μη διστάσουν τα άτομα ή συλλογικότητες άλλων μπλογκ που συμφωνούν με τα περισσότερα να εποικοινωνήσουν μαζί μας προκειμένου να γίνει η αμοιβαία αδελφοποίηση. Ο χώρος του σχολιασμού του site θέλουμε να κρατηθεί ανοικτός και ζωντανός.
Καλοδεχόμαστε οποιαδήποτε άποψη, συμβουλή ή υπόδειξη, αλλά βέβαια ας γίνει σαφές στο εισαγωγικό εναρκτήριο μήνυμά μας ότι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΟΥ SITE ΠΟΥ ΤΑ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙ. Άρα, όποιος επιλέγει να εκφράζεται υβριστικά ή, ακόμη χειρότερα, με απειλές και εκφοβισμούς να είναι έτοιμος να υποστεί και τις συνέπειες που αναλογούν σε τέτοιες απαράδεκτες συμπεριφορές.
Κακόβουλο και επίμονο, spam, πάντως δεν θα γίνεται ανοικτό και θα κόβεται.
Στο site υπογράφουμε ως ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ. Γνωρίζουμε ότι αυτή η διατύπωση έχει χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει παραπλανητικά τους φασίστες που συνέργαζονται απευθείας με την αστυνομία για να τσακίσουν αναρχικούς ή άλλους εξεγερμένους. Στο πλαίσιο επανοικειοποίησης εννοιών και λέξεων που η ανθρώπινη πρακτική έχει διασύρει και αντιστρέψει την έννοιά τους, αποφασίσαμε ότι ήταν θεμιτό να διεκδικήσουμε την αρχική σημασία του αγανακτισμένου πολίτη.
Με όσα συμβαίνουν σε αυτήν την χώρα, δεν μπορείς παρά να είσαι αγανακτισμένος πολίτης άλλωστε. Η αστυνομοκρατία έχει πνίξει τους δρόμους μας, οι κεραίες της τηλεόρασης και οι κολώνες της ΔΕΗ έχουν πνίξει το μάτι μας, η έλλειψη πρασίνου μας κάνει να ασφυκτιούμε, τα αμάξια καβαλάνε ατιμώρητα τα φτωχά και μικρά πεζοδρόμια μας, παράλογοι νόμοι απαγορεύουν την ελεύθερη μετάδοση της πληροφορίας και άλλοι απαγορεύουν το απλό χόρτο ενώ οι διαφημίσεις ποτών και τσιγάρων συνεχίζουν να μας πολυβολούν ασταμάτητα. Άνθρωποι δεν έχουν να φάνε και άλλοι ζούνε σε χλιδή που θα ζήλευαν και οι ρωμαίοι αυτοκράτορες. Φτωχοί άνθρωποι, πρόσφυγες πολέμου ή της απόλυτης φτώχειας, αντιμετωπίζονται ως εχθροί και κλείνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ τα κυκλώματα πορνείας λειτουργούν ανενόχλητα, ο σεξουαλικός πουριτανισμός είναι η επίσημη άποψη του εκπαιδευτικού συστήματος και οι παπάδες κηρύττουν ακόμη την σεξουαλική αποχή.
Οι περισσότεροι γιατροί σε βλέπουν σαν ένα πελάτη που θα τους αποφέρει χρήμα, ενώ συνεχίζουν να ενθαρρύνουν τις καισαρικές και να αποθαρρύνουν τον φυσικό θηλασμό. Οι δομικές αρρώστιες της κοινωνίας, είτε πρόκειται για την κατάθλιψη είτε για τη σχιζοφρένεια είτε για τον καρκίνο, βρίσκονται εκτός ελέγχου και σαρώνουν τις ζωές των ανθρώπων σαν ανίκητες επιδημίες. Τα άψυχα αντικείμενα αντιμετωπίζονται από το κράτος και τα ΜΜΕ 
με μεγαλύτερο σεβασμό απ' ό,τι η ίδια ανθρώπινη ζωή, και έτσι διαπαιδαγωγείται όλο το κοινωνικό σύνολο να νιώθει.
με μεγαλύτερο σεβασμό απ' ό,τι η ίδια ανθρώπινη ζωή, και έτσι διαπαιδαγωγείται όλο το κοινωνικό σύνολο να νιώθει.Μια σπασμένη βιτρίνα προβάλλεται ως πρώτη είδηση ενώ οι δολοφονίες τόσων και τόσων ανθρώπων στα νερά του Αιγαίου δεν εμφανίζονται πουθενά.
Άνθρωποι που κατά τα άλλα θέλουν να λέγονται χριστιανοί (οπαδοί δηλαδή ενός μυστήριου ψαρά από την Γαλιλαία που φέρεται να στάθηκε δίπλα στους άπορους και κατατρεγμένους) βαφτίζουν συνανθρώπους μας που μας ζητάνε βοήθεια ως "λαθρομετανάστες" και απαιτούν την εκδίωξη, τον εγκλεισμό ή ακόμη και τη δολοφονία τους. Και πόσα άλλα! Και πόσα άλλα για να νιώθεις πραγματικά αγανακτισμένος πολίτης και να αποζητάς θεμελιακή κοινωνική αλλαγή.
Για μας, λοιπόν, αυτό το site αποτελεί το ελάχιστο χρέος μας προς την αλήθεια, όταν μάλιστα αυτή η αλήθεια απέχει πολύ από το να είναι αυτονόητη και αδιαμφισβήτητη.
Και η βασική αλήθεια που διακηρύσσεται από την πρώτη κιόλας ανάρτηση είναι τούτη:
Ο άνθρωπος είναι ένα ζώο που από καιρό και εξαιτίας μιας παράλογης και σαδιστικής κοινωνικής οργάνωσης έχει παραμορφωθεί βιολογικά, ως το σημείο να γίνει ανίκανος για την ελευθερία του και να έχει ανάγκη σωτήρες, βολικούς μύθους και εξιλαστήρια θύματα για να υπάρχει.
Αυτή η παραμόρφωσή του διαιωνίζεται από την ίδια τη στιγμή της γέννησής του με απάνθρωπες, ιατρικά καθαγιασμένες ιεροτελεστίες που τον απομακρύνουν βίαια από την γεννήτορα και το στήθος της, κάνοντας τον να γευτεί τόσο πρόωρα την εμπειρία του πόνου, της άρνησης και του μεγάλου όχι. Η ιεροτελεστία ξετυλίγεται σε όλη τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, όπου είτε με σκληρές πειθαρχίες είτε με κολπάκια πειθαναγκαστικής προσαρμογής μαθαίνει να μην εμπιστεύεται τον εαυτό του, να απωθεί τις βαθύτερες ενορμήσεις του και να αρνείται το ίδιο του το σώμα και την ψυχή του. Το εκπαιδευτικό σύστημα ολοκληρώνει τη διαδικασία της υποδούλωσής του, εθίζοντάς τον σε απατηλούς και επικινδυνους εθνικούς και θρησκευτικούς μύθους που συντρίβουν την όποια δυνατότητα ελεύθερης σκέψης και κρίσης προετοιμάζοντάς τον να γίνει ένας άβουλος υπηκουος που θα υπηρετεί το χρήμα και θα σέβεται το στρατό και την αστυνομία, που με τη σειρά τους υπηρετούν το χρήμα και τον εθνικό και θρησκευτικό μύθο.
Στην εφηβεία του, και μετά από χρόνια καταπίεσης, απωθήσεων και αυταπατών, συχνά ξεσπά σε μανίες και ανισορροπίες που η επίσημη επιστήμη έχει καταχωρήσει ως προβλήματα της εφηβείας. Τότε δημιουργεί συνήθως μια νέα σειρά εξαρτήσεων και υποδουλώσεων αλλά, παράλληλα, τότε αρχίζει τουλάχιστον να αντιδρά και να "πολιτικοποιείται", όπως θα έλεγε η παλιά αριστερά. Τότε κάποιοι άνθρωποι αρχίζουν να απορρίπτουν τους βολικούς μύθους που στηρίζουν ένα σάπιο και άρρωστο κατεστημένο, κι επίσης τότε αρχίζουν να αποσύρουν το σεβασμό τους από θεσμούς που θεωρούνταν υπεράνω κριτικής και αξιωματικά αποδεκτοί. Στην Ελλάδα αυτή η διαδικασία εντάθηκε τρομερά και έγινε ανεξέλεγκτη για τους εφήβους της με τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, ενός 15χρονου έφηβου που αναζητούσε αλήθειες και ζωντανές εμπειρίες.
Η ροπή λοιπόν του μέσου ανθρώπου προς την αναζήτηση σωτήρων και εύκολων λύσεων που δεν θα διαταράξουν το καθισιό και την ακαμψία του, αλλά και η τάση του να το βάζει στα πόδια μπροστά στο ουσιωδες και να τέρπεται από το ασήμαντο και το επουσιώδες έχει την εξήγησή της όπως έχει και τη δική της δυναμική. Ανάμεσα στην άποψη που περιφρονεί τις μάζες βλέποντας σε αυτές μόνο ανικανότητα και αθλιότητα, και στην άποψη που τις παρουσιάζει σαν απλά θύματα υπέρτερων κακόβουλων δυνάμεων αναγνωρίζοντας σε αυτές μόνο την ιδιότητα του δικαιωμένου θύματος, υπάρχει και μια τρίτη που θέλει να αγκαλιάσει και τις δύο απόψεις: Οι μάζες είναι υπεύθυνες για την κατάστασή τους, και ιδιαίτερα είναι υπεύθυνες να αντιμετωπίσουν οι ίδιες τους παράγοντες και τις δυνάμεις που τις κρατάνε σε αδυναμία και ανημπόρια.
Τώρα περισσότερο από πότε ισχύει αυτό! Κανένας σωτήρας δεν θα τις σώσει και καμιά εύκολη λύση δεν θα τις λυτρώσει. Το καθισιό, η υποταγή σε αυθεντίες και ειδικούς, η πίστη σε μεταθανάτιους παραδείσους, η εθνικιστική πανούκλα και ο θρησκευτικός φανατισμός, η αδιαφορία ή η εχθρότητα προς τους συνανθρώπους μας, η λατρεία του χρήματος, η υποκρισία και η διπροσωπία, όλα αυτά και άλλα συναφή, όχι μόνο δεν θα βοηθήσουν έστω και έναν από μας να απολαύσει μια ολοκληρωμένη ζωή, αλλά επιπλέον και στην ουσία είναι συμπτώματα μιας βαθύτερης κοινωνικής αρρώστιας. Η αποκοπή του ανθρώπου από την ζωικότητά του δεν έκανε τίποτε άλλο από το να του δημιουργήσει ένα δευτερογενές στρώμα, όπου, μέσα στη θωράκιση που έφερε το κούμπωμα και η καταπίεση, μέσα στην παγωμένη ροή των πνιγμένων συναισθημάτων του και μέσα στη νευρωτικά υπολογισμένη εσωστρέφειά του, άνθισε η αρπακτικότητα η πορνικότητα και η μοχθηρία του.
Αυτό ήταν το αποτέλεσμα μιας χιλιόχρονης κατάστασης που επεδίωξε να ανυψώσει τον άνθρωπο στο επίπεδο του Θείου και τέλικα κατάφερε μονάχα να τον κάνει ακόμα πιο βρωμερό και υποκριτή απ' ό,τι ήταν. Διπλά στο συντηρητισμό και στα υψηλά ηθικά κυρήγματα άνθισε η πορνεία και η διαστροφή.
Το όλο ζήτημα είναι σύνθετο και μόνο ακροθιγώς μπορεί να τεθεί σε μια, έστω μακροσκελή, εισαγωγική ανάρτηση. Θα επανέλθουμε σε αυτό ξανά και ξανά. Αποψή μας είναι ότι, όσα χρόνια, δεκαετίες ή αιώνες υποδούλωσης και αν περάσουν, στο τέλος η ανθρωπότητα θα βρει το δρόμο της και τα ζωτικά της κέντρα. Θα καταφέρει δηλαδή ξανά να γίνει ΕΝΑ, μακριά από εθνικούς, φυλετικούς και θρησκευτικούς διχασμούς, και θα ξανανιώσει ικανή να αγαπά, να δημιουργεί και να μαθαίνει, μακριά από κρυφές σκοπιμότητες, δόλιες διπροσωπίες ή παρορμήσεις να εκμεταλλευτεί ή να αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης, να καταπιέσει ή να καταπιεστεί.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ! ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΠΑΛΙΑ!
Θα κλείσουμε την εισαγωγική μας ανάρτηση με μια αναφορά στο παιδί του σύμπαντος.
Αναφερθήκαμε ήδη αρκετά στα παιδιά και στην τεράστια σημασία της παιδικής ηλικίας. Όταν ένα νεογέννητο έρχεται στον κόσμο, είναι ελεύθερο από την εθνικιστική πανούκλα και τα άλλα απάνθρωπα δόγματα. Εκεί πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας, αν πραγματικά μάς ενδιαφέρει σοβαρά η ανάδυση μιας νέας κοινωνίας και μιας άλλης εμπειρίας ζωής.
